خرید بازی کال آف دیوتی مدرن وارفار 2 Call of Duty Modern Warfare

خرید بازی کال آف دیوتی مدرن وارفار 2

یک بازی تیراندازی اول شخص. این نسخه ششمین مجموعه از سری بازی های محبوب Call of Duty است و خط داستانی آن ادامه بازی Call of Duty 4 است. Modern Warfare 2 پس از انتشار نقدهای بسیار مثبتی دریافت کرد. بازیکنان در طول بازی در نقش شخصیت های مختلف ظاهر می شوند و تنوع مرحله بسیار خوب کار شده است و هر مرحله در مکانی خاص و در هوای خاصی انجام می شود. موتور گرافیکی بازی متعلق به سازنده Infinity Ward بوده و توانسته گرافیک فوق العاده ای خلق کند. بازی Call of Duty: Modern Warfare 2 توانست در کمتر از 24 ساعت 4.7 میلیون نسخه بفروشد و در نهایت دومین بازی پرفروش دنیا شود.Infinity Ward سال‌ها است که استودیوی اصلی بازی‌های Call of Duty بوده است که مهم‌ترین آن سه گانه کلاسیک Modern Warfare است. اگرچه دهه گذشته با بازی هایی مانند Ghosts و Infinite Warfare با بهترین روزهای استودیو در طول سه گانه Modern Warfare فاصله داشت، راه اندازی مجدد سری Modern Warfare که در سال 2019 منتشر شد از بسیاری جهات یک پیشرفت بزرگ است و Call of Duty به مسیر خود بازگشته است. اصل او بود. نسخه 2019 نه تنها با بازگشت داستان به سریال و شخصیت هایی مانند کاپیتان پرایس و داستان جنگ های جدید خاورمیانه همراه بود، بلکه همچنان نقش یک سنگ بنای محکم را برای Battle Royale Warzone بازی می کرد. بازی و به طور کلی یک بسته دوست داشتنی برای مخاطبان قدیمی و جدید. چه مخاطب جدیدی. دنباله این بازی یا Modern Warfare 2 هم نام بازی 2009 است که یکی از موفق ترین نسخه های Call of Duty به حساب می آید. اما در این دنباله چه انتظاری دارید؟ این بازی دنباله مستقیم و در عین حال غیرمستقیم بازی قبلی است. یعنی قسمت داستانی Modern Warfare 2 نه تنها ماجراهای کاپیتان پرایس و حتی شخصیت هایی مانند گاز و فرح را ادامه می دهد، بلکه شخصیت های دوست داشتنی سه گانه اصلی مانند جان “سوپ” مک تاویش و سایمون “روح” رایلی را نیز بازمی گرداند. و البته یک خط داستانی کاملاً جدید. و شخصیت های جذاب دیگری مثل الخاندرو دارد. Modern Warfare 2 کم و بیش نقش یک راه اندازی مجدد یا ویرایش را برای همان نسخه 2009 ایفا می کند. بازی ای که شخصیت هایی مانند سوپ مک تاویش را بیش از پیش برجسته کرد، Ghost را معرفی کرد و البته جنگ روسیه و آمریکا را آغاز کرد. ریبوت Modern Warfare 2 هم پا جای پای برادر بزرگترش گذاشته و راستش در هیچ قسمتی کم ندارد اما خیلی جاها به بیراهه می رود. با اینکه قسمت داستانی بازی در بسیاری از قسمت ها حتی به روزهای اوج این سری رسیده و استانداردهای جدیدی را تعریف می کند، اما باز هم با یک سری آزمون و خطاهای بسیار غیر اصولی به بن بست ایده می رسد. بازی در نیمه اول روی فرمول های قدیمی شرط بندی می کند و موتور داستانی آن در نیمه دوم کم کم روشن می شود. بیایید با یکدیگر صادق باشیم؛ اگر به دنبال یک “تیرانداز تک نفره روایی” هستید که 7 تا 8 ساعت آن را دوست داشته باشید، کمپین Modern Warfare 2 یکی از مواردی است که نباید از دست بدهید. اما اگر Call of Duty را فقط با اکشن و کشتار و کشتار و مراحل کاملاً قابل پیش بینی می شناسید، به نظر من حداقل باید در نظر داشته باشید که Modern Warfare 2 در عین اینکه حس آشنایی دارد، دورترین نمونه یک بازی است. Call of Duty البته در بیشتر مواقع بسیار خوش ساخت و جذاب است. نقد و بررسی Call of Duty Modern Warfare 2 – Vijayto Captain Price و سایر اعضای Taskforce 141 برای رسیدن به هدف خود نزدیکتر از همیشه با یکدیگر همکاری می کنند. نقد و بررسی بازی Call of Duty Modern Warfare 2 – Vijayato به همان اندازه که بازی دارای مراحل مخفی کاری زیادی است، گاهی اوقات از تبدیل شدن به فیلم های مایکل بی ابایی ندارد. نقد و بررسی بازی Call of Duty Modern Warfare 2 – Vijayato تعداد قابل توجهی از مراحل بازی به طور مستقیم یا غیرمستقیم از بازی 2009 الگوبرداری شده اند Modern Warfare 2 بیشتر از مراحل اکشن مخفیانه مانور می دهد، و گاهی اوقات حتی باور کردن آن سخت است که در حال بازی Call of Duty هستید، نه بازی جدید Arcane Studios! نه اینکه مراحل مخفی کاری لزوما بد باشند، اما جالب شد وقتی در یکی از مراحل کاملا مخفیانه بازی که مستقیماً از یکی از محبوب ترین مراحل کل مجموعه الگوبرداری شده است، بازی مدام مرا در موقعیت هایی قرار می داد که 1 به 5 یا حتی 1 تا 8 برای مواجهه با تعداد زیادی سرباز و عملاً به طور غیرمستقیم مرا مجبور به استفاده از ابزارهای مختلف کرد تا اجازه ندهم توسط دشمن شناسایی شوم و با آنها درگیر بشوم. خوش ساخت؟ بله حتما. ندای وظیفه؟ اصلا! Modern Warfare 2 زمانی عجیب تر شد که در یکی از مراحل پایانی، بازی به مرحله مخفی کاری نقطه و کلیک تبدیل شد که در آن به جای گوش دادن باید به دیگران دستور بدهید. ناگفته نماند که در یکی از مراحل دیگر، بازی عملا تبدیل به نسخه اکشن تری از Resident Evil می شود که در آن باید ابتدایی ترین تجهیزات خود را بسازید. بازی Craft in a Call of Duty چقدر عجیب و در عین حال امیدوارکننده! بازی جدید Infinity Ward از دو نسخه آخر جنگ سرد و پیشتاز جلوتر است. اگرچه جنگ سرد و پیشتاز در طول جنگ سرد و جنگ جهانی دوم اتفاق افتاد، گرایش سیاسی امروزی نقش کمتری در داستان سرایی نظامی آنها داشت. در Modern Warfare 2، در حالی که انتظار داریم دنباله ای برای عرضه 2019 عرضه شود، به دنبال نشانه هایی از راه اندازی مجدد و معرفی شخصیت هایی مانند Soup و Ghost در کنار شخصیت های جدید هستیم. بازی در نیمه اول زمان کافی برای رسیدگی به هر دو مورد را ندارد و پس از مدتی خسته می شود. داستان از نیمه دوم تغییر می کند، اما صادقانه بگویم، هنوز خبری از رشد یکنواخت تنش در داستان و اتفاقات نیست. حتی می توان گفت که Modern Warfare 2 یکی از سینوسی ترین ریتم ها را در تمام بازی های Call of Duty دارد.منظورم را اشتباه نگیرید؛ پانل روی یک کلیشه‌های قدیمی و به شدت منسوخ کال آو دیوتی مثل پرده سوم و کمپین‌های کوتاه ۴-۵ ساعته که هیچ شخصیتی به یادماندنی‌ها در آن‌ها نمی‌دیدیم، اتفاقا خیلی هم جذاب است. مشکل اینجاست که این‌فینیت‌های جدید، در حین فدا کردن خیلی از این کلیشه‌ها، اشتباه ریسمان‌های اشتباهی را هم پاره کرده است که باعث آشفتگی‌های موجود در کمپین بازی می‌شود. به جز این که بازی در نیمه اول واقعاً آنقدرها برای یک شوتر اول شخص جذاب و گیرا نیست، مراحل مخفی کاری گاه و بیگاه دخل ریتم بازی را می‌آورند. شکست کلیشه‌ها برای کال آو دیوتی جذاب است، ولی بهایی هم دارد. موردی که شاید شما آن را احساس نکنید ولی من را در یکی دو مرحله واقعا کلافه کرد، کوتاه و بلند بودن یک سری از مراحل بود. مثلاً دو مرحله پشت به پشت هم در جریان است که شاید مجموعا ۲۰ دقیقه طول بکشد اما از مراحل پایانی بازی بعضی‌ها به ۴۰ دقیقه هم می‌رسند که واقعاً یک نفس کشیدن هم به مخاطب نمی‌دهند. این مرحله‌های مخفی‌کاری طوری طراحی شده‌اند که تا حس خوبی داشته باشند نسبت به مراحل قدیمی مثل Cliffhanger (مرحله اول برفی در MW2 اصلی) را به شما بدهند اما تعداد آن‌ها بیش از حد نیاز است. هر چند از این مراحل به عمد یا به انتخاب بازیکن، در میان اکشن و زد و برگشت را برمی‌ند اما همیشه چگالی‌ها را در یک بازی ۷ ساعته زیاد می‌کنند و البته بازی‌های راه‌های بد و برخی از آن‌ها به شدت به خلاقانه‌ای برای پیدا کردن راه خود. از بین این مرحله‌ها پیدا می‌کند. این یعنی تمام مرحله‌های فی‌کاری اصلاً شبیه به مخ هم هستند و از آن‌ها حتی با دست خالی شما را در میان لانه گرگ رها می‌کنند تا راه خود را پیدا کنید. در چنین لحظاتی، راستش را به دنبال Modern Warfare 2 حتی استانداردهای سه‌گانه اصلی را هم می‌کند و بنچمارک برای طراحی مرحله می‌شود. اغراق نیست. نمی‌دانم چرا، اما از مراحل بازی‌هایی که راه‌های جدید و خلاقانه‌ای هم برای اکشن پر زدند و پیدا کرده‌اند، در آشفته‌ترین وضعیت ممکن بازی را از می‌آورند. از آن‌ها آنقدر اصطلاح خارج از بحث هستند که حتی اگر طراحی خوبی هم داشته باشند، آن‌قدر بر فیلم‌های درجه دو اکشن هالیوودی ساخته شده‌اند و باعث می‌شوند تا فکر کنید چرا این مرحله اصلاً باید به بازی نهایی راه پیدا کند و هدف آن باشد. ، چرا که از وسط یکی از مراحل بتل رویال وارزون در آمده اند. تجربه کمپین این بازی روند سینوسی را از ابتدا تا انتها با خود دارد و مراحل شاهکار را مانند بادام تلخ در ظرف آجیل به تجربه‌های بد تبدیل می‌کند. بدون اغراق می‌گویم که Modern Warfare 2 گاهی آنقدر ایده‌های برجسته و نوآورانه‌ای رو می‌کند که باورتان نمی‌شود که چرا یک مرحله در میان، یک تیر به پای خودش شلیک می‌کند و دوباره به سمت اول برمی‌گردد. مدت زمان بازی داستان اصلی: ۸ ساعت داستان + شرح فرعی: ۱۰ ساعت صد درصد: ۱۵ ساعت بررسی بازی Call of Duty Modern Warfare 2 -در چند مرحله به شما حق انتخاب برای دیالوگ داده می شود که تاثیری روی داستان ندارد ولی کمی به غرق شدن در بازی کمک می کند. مدرن وارفر 2 در ابتدای داستان خاص به فرد خودش را ندارد و پس از موشک‌های آمریکایی که در ابتدای بازی گم می‌شوند و بعد تازه کم کم با «ژنرال شپرد» آشنا می‌شوید، بازی کم‌کم تکنیک‌های جدید خودش را روی سناریوی قدیمی بازی 2009 پیاده می‌کند. . اما که این چند خط برای اسپویل کردن داستان بازی کافی نیست، چرا که داستان از این حرف‌ها پیچیده‌تر می‌شود. در مجموع به عنوان یک ریبوت، داستان بازی خیلی بیشتر از قبل به بازی قدیمی اشاره‌های ریز و درشت دارد و از صحنه‌ها یا مراحل مستقیماً پیاده کرده، ولی چاشنی خودش را به آن‌ها می‌زند. در این بین، شخصیت‌ها اما تفاوت‌هایی با آن‌ها دارند که آن‌ها را خیلی هوشمندانه از شخصیت‌های قدیمی جدا می‌کند و یک شخصیت با روح جدید به آن‌ها می‌بخشد. Modern Warfare 2 گاهی اوقات آن‌قدر ایده‌های برجسته و نوآورانه‌ای رو می‌کند که نمی‌شود، چرا یک مرحله در میان، یک تیر به پای خودش شلیک می‌کند و دوباره به سمت اول برمی‌گردد. شخصیت گوست که در این بازی ماسک هم به صورت می‌زند، این بار نقش مافوق سوپ مکتاویش را بازی می‌کند، در حالی که در MW2، مکتاویش فرمانده نیروها بود. با وجود داشتن زوج پرایس و گز، حالا تسکفورس ۱۴۱ در یک سوی دیگر دنیا با مکتاویش و گوست قصه تعریف می‌کند و شیمی بین آن‌ها در ابتدا نه بسیار جذاب اما در ادامه نوع برادری می‌شود و به نظرم حتی پتانسیل‌های بیشتر را برای یک MW3 می‌کند. احتمالی (که قطعا اتفاق می‌افتد!) دارد. یکی از مکالمه‌های بازی فقط از این است که اصطلاحات مکتاویش اسکاتلندی را در بی‌سیم می‌گوید و می‌گوید که خودش انگلیسی حتی یک کلمه از آن‌ها را می‌فهمد نمی‌توان آنقدر بامزه و با روح بود که حتماً می‌توانم گفت نویسنده‌ها کارها را به شدت با بازنگری این شخصیت‌ها خوب می‌دانند. انجام دادند. از طرفی، یک گروه مکزیکی به فرماندهی «الخندرو وارگاس»، بازی به جز چند نفر انگلیسی تسکفورس ۱۴۱، می‌کند که در نوع خود یکی از قصه‌های جذاب بازی است و سرنوشت آن را با بقیه گره می‌زند. اگر بازی‌های اصلی به سوپ مکتاویش به عنوان یک شخصیت اصلی در سه‌گانه نگاه کرده بودند و شخصیت‌هایی مثل گوست چنین شانسی را نداشتند، حالا سازنده‌ها سوپ را در سایه گوست معرفی می‌کنند و شخصیت‌های شخصیتی هم به او می‌بخشند. دلیل اصلی برای این که شخصیت‌ها حالا بیشتر به چشم می‌آیند و هر فقدانی به آن‌ها بیشتر حس می‌شود، میان‌پرده‌ها هستند. میان‌پرده‌هایی که کارگردانی جذاب و دیالوگ‌های شنیدنی دارند و آمریکایی‌ها و مکزیکی‌ها هر کدام از آن‌ها به متود برای گفتگو و چینش برنامه‌ریزی می‌پردازند. راستش را می‌خواهید، کات‌سین‌های Modern Warfare 2 گاهی اوقات فراتر از یک بازی ویدیویی می‌روند و خیلی بی‌راه نیست اگر بگویم که تیم اینفینیتی‌وارد می‌تواند همین حالا هم یک فیلم سینمایی کوتاه در حد و اندازه فیلم‌هایی مثل Sicario با پس‌زمینه داستانی مشابه بسازد و چیزی از آن‌ها کم نیست. باشد. سال‌هاست که اکتیویژن تلاش می‌کند تا سال کال آو دیوتی جدید را با عناوین دهان پرکن تبلیغ کند و به کمپین‌های آن لقب بزرگ‌ترین تجربه‌های گیمینگ سال را بدهد. هر چند سال‌هاست در چنین کاری شکست خورده است، اما به نظر من Modern Warfare 2 واقعاً شروع به ساختن برای کال آو دیوتی یا به قول شعار خود بازی، «دورانی جدید» برای یکی از قدیمی‌ترین شوترهای تاریخ است. مهم نیست که چقدر از تجربه چندنفره کال آو دیوتی فراری باشید، داستانهای آن را سطحی ببینید یا به کلیشه هایش عادت کرده باشید. MW2 برای هر نوع مخاطبی یک کارت جدید در آستین خود دارد که می‌تواند از دیدن آن شگفت‌زده می‌شود و به نظرم از لحظه‌های آن واقعاً تا سال‌ها به یاد می‌سپارید. کمپینی که ضعیف‌های آن در ریتم سینوسی است و چندین مرحله دیگر نهفته است که روحتان را بدون پروا می‌خراشند و از شدت بی‌هدف شما را به فکر وا می‌دارد. بررسی بازی Call of Duty Modern Warfare 2 – بهترین؟ نه، ولی وارفر ۲ نمونه از بهترین مجموعه های مدرن مدرن وارفر را به لطف شخصیت های باورپذیر و لول دیزاین استثنایی در خودش جا داده است. بازی از نظر طراحی سیستم‌ها واقعا چیزی برای یک کمپین کال آو دیوتی کم نمی‌گذارد. چیزهای بیشتری که در قالب نوآوری‌های جدید در این سیستم‌ها به چشم می‌خورند، جزو مراحل پایانی هستند و راستش را می‌خواهم، اصلا دلم نمی‌خواهد احتمالی‌تان را از برخورد اول با این مراحل حتی با اسمشان خراب کنم. به جز این، بازی‌های مصنوعی گاهی اوقات به شدت عمل بی‌رحمانه می‌کند، حتی اگر بازی را به صورت امتحانی روی پایین‌ترین درجه سختی هم امتحان کردم، چند بار در سناریوهایی را کشت که اصلا فکرش را هم نمی‌کردم. بازی جدید کال آو دیوتی شاید آن‌قدر واقع‌گرایانه نباشد اما سخت‌تر از قبل شده و با استانداردهای خود کال آو دیوتی بیشتر هم القا می‌کند. بارها از مراحل بازی این کار را با دشمن‌های تمام زرهی و با سپر ضد شورش می‌کنند و می‌کنند، فقط یک بار مصرف می‌کنند که فقط یک نفر را می‌کشند. در نهایت بیراه نیست. بخش چندنفره مدرن وارفر 2 مثل بخش تک‌نفره انقلابی عمل نمی‌کند و به قول قدیمی‌ترها، سری که درد نمی‌کند را دستمال نمی‌بندند. در حال حاضر جدیدترین تجربه MW2 به نوآوری در چندنفره، وجود یک مد سوم شخص است که حقیقتا کمی برای یک شوتر اول شخص تجربه عجیبی به حساب می‌آید. این طرفدارهای خاص خودش را دارد و با این که خیلی هوشمندانه پیاده شده است، به نظرم دلیل کافی را برای کسی که یک شوتر اول شخص را می‌کند، نمی‌دهد. از طرفی مود جدید DMZ که برای عرضه همزمان با Warzone 2 در ماه آینده در نظر گرفته شده است، هنوز در این بازی وجود ندارد و بخشی از محتوای بازی با سیزن اول آن در ماه دسامبر به MW2 می‌رسند. تجربه من از یک بازی ایرانی که بازی را روی استیم تجربه کرده، می‌گوید که مدرن وارفر ۲ راحت‌ترین بازی برای تجربه آنلاین نیست. در که بازی را با دو اینترنت مختلف امتحان کردم، پینگ فوق‌العاده‌ای با شرایط فعلی نداشتم و البته به خاطر بازی از بتا، بازی بازی‌های مدرن وارفر 2 که قضاوت همیشه با همیشه به اینترنت متصل می‌شود، یکی از مشکلات پروژه‌های بازی است. یک بازی حتی در بخش تک‌نفره بود چرا که برای تجربه آن را مجبور به انجام کارهایی مانند دستکاری DNS کرد. بازی Call of Duty Modern Warfare 2 بر اساس نسخه‌های پی‌سی که شرکت اکتیویژن در اختیار قرار داده شده است. خلاصه بگم که… Modern Warfare 2 یک تلاش قابل احترام برای تیم جدید اینفینتی‌وارد است. تلاشی که گاهی آن‌قدر نوآورانه می‌شود و سعی می‌کند کلیشه‌ها را هم می‌کند که گاهی از آن مرحله‌ای که می‌ماند حفظ می‌شود و گاهی از آن کادر امنی که کال آو دیوتی بیش از دو دهه در آن بازی می‌کند، بیرون می‌زند. بررسی بازی Call of Duty Modern Warfare 2 –  بررسی بازی Call of Duty Modern Warfare 2 – میخرمش کال آو دیوتی مدرن وارفر 2 نه تنها برای مخاطبان مجموعه جدیدی که آن را فقط برای وارزون و بخش مولتی‌پلیر بازی می‌کنند، بلکه به هواداران قدیمی که داستان عاشق این سه‌گانه و شخصیت‌های آن بودند هم پیشنهاد می‌شوند.